چرخ پنچر صنعت مد و پوشاک
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۶۰۱۳۲
ایسنا/چهارمحال و بختیاری خرید کردن برای اقشار مختلف مردم به ویژه بانوان همیشه یکی از لذتهای وصف نشدنی است، مخصوصا اگر پای خرید لباس، دستمال سر، دستمال گردن، شال گردن، کت، چکمه، کفش و ... در میان باشد، حاضری ساعتها در مراکز خرید بدون خستگی قدم بزنی تا بتوانی لباس مورد علاقهات را خریداری کنی، اما بهنظر میرسد امروز پیدا کردن لباس مناسب برای بانوان به یکی از چالشهای این قشر تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، ساعتها و شاید روزها را برای پیدا کردن یک مانتو یا پوشاک مطابق با معیارهای ایرانی- اسلامی صرف میکنی، اما در نهایت مجبور میشوی، پوشاکی را خریداری کنی که چندان باب میل تو نیست و شاید آن را نتوان در محل کار یا مراسمات رسمی استفاده کنی زیرا یا رنگ آن مناسب مراسمات رسمی نیست یا مدل آن.
کیفیت پارچه در انتخاب پوشاک نیز یکی دیگر از دغدغههای اقشار مختلف مردم است، اما متأسفانه در سالهای اخیر کیفیت پارچههای بهکار برده در پوشاک با وجود قیمتهای نجومی بسیارپایین آمده است و بعد از چند بار شستشو، لباس قابل استفاده نیست.
هرساله تعداد زیادی از دانشآموزان و دانشجویان در رشتههای طراحی دوخت، طراحی پارچه و نساجی فارغالتحصیل میشود، این موضوع یک ظرفیت عظیم در کشور و استان برای تحول در صنعت مد و پوشاک است، اما تاکنون برنامهریزی منسجمی برای استفاده از این ظرفیت صورت نگرفته و حجم عظیمی از پوشاک موجود در بازار یا وارداتی است و یا در کارگاههای تولیدی داخلی بدون در نظر گرفتن استانداردها تولید میشود و اندک پوشاک تولیدی با کیفیت و مطابق با معیارهای ایرانی و اسلامی با قیمت بسیار بالایی در برخی از مراکز فروش پوشاک عرضه میشود که بسیاری از افراد جامعه توانایی خرید آنها را ندارند.
دست پنهان و آشکار مافیا و دلالها در صنعت مد و پوشاک
معصومه سلیمیان مدیرگروه رشته طراحی دوخت آموزشکده فنی و حرفهای دختران شهرکرد در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه هرساله تعداد زیادی از دانشجویان در رشته طراحی دوخت در مقطع متوسطه و کاردانی فارغالتحصیل میشوند، اظهار کرد: بسیاری از این دانشجویان برای کسب مهارت بیشتر و جستجوی شغل مناسب و مرتبط با رشته تحصیلی خود اقدام به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر میکنند.
وی ادامه داد: متاسفانه در چهارمحال و بختیاری انجمنی برای تحت پوشش قرار دادن فارغالتحصیلان رشته طراحی دوخت وجود ندارد، این مراکز یک ظرفیت بزرگ برای هدایت دانشجویان به سمت راهاندازی کسب و کار است.
سلیمیان با بیان اینکه راهاندازی کارگاه تولیدی پوشاک هزینه بالایی دارد، خاطرنشان کرد: فارغالتحصیلان رشته طراحی دوخت به علت نداشتن مکان و سرمایه اولیه برای ایجاد کارگاه تولید و طراحی پوشاک بیشتر به دنبال تدریس در این رشته هستند تا حداقل بتوانند درآمدی را کسب کنند.
مدیرگروه رشته طراحی دوخت آموزشکده فنی و حرفهای دختران شهرکرد در ادامه با اشاره به برگزاری جشنوارههای مد و لباس در کشور، یادآور شد: سالیان متمادی نمایشگاهها و جشنوارههای متعدد با موضوع مد و لباس برگزار میشود و طراحان و علاقهمندان به طراحی لباس و پارچه آثار خود را در این مکانها ارائه میدهند، اما پس از پایان این جشنوارهها تحولی در صنعت پوشاک و پارچه صورت نمیگیرد.
وی افزود: برنامهریزی منسجمی در سطح کلان برای استفاده از ظرفیت این افراد در صنعت مد و پوشاک وجود ندارد و امروز متأسفانه صنعت مد و پوشاک در دست مافیا و عدهای دلال است، در این صنعت جایگاهی برای طراحان پارچه و پوشاک دیده نشده است.
سلیمیان در پایان برگزاری شوی لباس و نمایشگاه مد و لباس را فرصت مناسبی برای ارائه توانمندی فعالان این حوزه عنوان کرد و گفت: دیده شدن استعدادهای طراحان دوخت لباس و پارچه میتواند موجب افزایش انگیزه در این قشر شود و شاهد رشد و شکوفایی در صنعت مد و لباس باشیم.
تولید انبوه پوشاک موجب پایین آمدن قیمت پوشاک تولیدی میشود
فرخنده کبیری مدیرکل آموزش فنی و حرفهای چهارمحال و بختیاری در گفتوگو با ایسنا در خصوص فعالیتهای مراکز فنی و حرفهای در زمینه آموزش علاقهمندان در زمینه طراحی و دوخت پوشاک، اظهار کرد: مراکز آموزش فنی و حرفهای و آموزشگاههای زیر نظر این سازمان به صورت تخصصی مباحث طراحی دوخت لباس سنتی و امروزی را به علاقهمندان این حوزه آموزش میدهند.
وی ادامه داد: در چند سال گذشته با همکاری سازمان آموزش فنی و حرفهای و کمیته عفاف و حجاب دانشگاه شهرکرد چند نمایشگاه عرضه پوشاک با محوریت نقوش ایرانی و اسلامی در شهرکرد برگزار شد، اما متأسفانه قیمت بالای محصولات تولیدی موجب شد استقبال چندانی از خرید این محصولات صورت نگیرد.
کبیری با بیان اینکه تولید انبوه پوشاک موجب پایین آمدن قیمت پوشاک تولیدی میشود، خاطرنشان کرد: رویکرد ما در سازمان فنی و حرفهای آموزش در جهت اشتغال بر مبنای سند آمایش سرزمین است و ما آمادگی داریم در صورت راهاندازی کارگاه و کارخانجات بزرگ تولید پوشاک نیروی ماهر در این زمینه را آموزش دهیم.
مدیرکل سازمان آموزش فنی و حرفهای چهارمحال و بختیاری در پایان با بیان اینکه این سازمان مستقیما نمیتواند وارد بحث تولید پوشاک شود، عنوان کرد: اما این آمادگی برای آموزش علاقهمندان در این حوزه وجود دارد، همچنین مرکز آموزش فنی و حرفهای لردگان در بحث تولید لباس محلی و سنتی بختیاری به صورت حرفهای فعالیت میکند.
قطعا تولید پوشاک مطابق بر معیارهای ایرانی- اسلامی یکی از مطالبات اصلی مردم جامعه به ویژه بانوان بوده است، اما متأسفانه باوجود مطالبات از سوی نهادهای فرهنگی و اقشار مختلف مردم به وعدهها، جامعه عمل پوشانده نشده است و وضعیت صنعت مد و پوشاک روز به روز نامناسبتر از گذشته میشود، به طوریکه ویترین بیش از ۹۰ درصد مراکز عرضه پوشاک هیچ سنخیتی با فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی ندارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری منطقه چهارمحال و بختیاری صنعت مد طراحی دوخت واحدهای تولید پوشاک آموزش فنی و حرفه ای چهارمحال و بختیاری رشته طراحی دوخت صنعت مد و پوشاک علاقه مندان صنعت مد مد و لباس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۶۰۱۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلمی؛ همیشگی ترین عشق است
ایسنا/گیلان معلم یک مدرسه استثنایی با بیان اینکه شغل معلمی یک کار ویژه است در پاسخ به این سوال که آیا از این انتخاب راضی هستید؟ تاکید کرد: با علاقه شدید قلبی و با کمال میل این شغل را انتخاب کردم و هر روز با عشق سر کلاس می روم.
۱۲ اردیبهشت ماه؛ روز معلم؛ فرصت تجلیل از آموزگاران و دبیران، اساتید دانشگاه و همه آنهایی است که سهم و نقشی در آموزش، تعلیم و تربیت ما دارند. معلمان مدارس استثنایی از آن دسته شاغلان حرفه آموزش و پرورش هستند که عشق و علاقه چاشنی کارشان است وگرنه شاید نمی شد در این مسیر ثابت قدم بود.
در همین رابطه مرتضی عابدپور لنگرودی، معلم جوان ولی با تجربه یکی از مدارس استثنایی رشت در گفتوگو با ایسنا از زیبایی های شغلش می گوید.
وی که متولد ۱۶ تیر ۱۳۶۹ در لنگرود گیلان است و از چندین دهه پیش ساکن رشت شده، در خصوص نحوه ورود به این حرفه اظهار کرد: کارشناسی عمران و ارشد ادبیات دارم و با توجه به روحیه جستجوگری که در وجودم بود از زمانی که توانستم وارد بازار کار شوم، مشاغل مختلفی را امتحان کردم ولی هیچ شغلی نمیتوانست روح مرا اغنا کند و خستگی، چیزی بود که در وجودم باقی میماند و در مدت کوتاهی سعی می کردم شغل دیگری را پیشه کنم.
او که شاعر و منتقد ادبی است، گفت: بیش از یک دهه است که در انجمنها و کلاسهای ادبی، منتقد بودم و در دانشگاهها و موسسات ادبی، تدریس داشتم تا اینکه دو سال پیش وارد مدرسه شدم و امسال به صورت رسمی معلم بچههای استثنایی شدم.
عابدپور با بیان اینکه شغل معلمی یک کار ویژه است و ویژهتر از آن دانش آموزان استثنایی هستند، در پاسخ به این سوال که آیا از این انتخاب راضی هستید؟ و آیا ممکن است که بعد از مدتی از این کار هم به شغل دیگری روی بیاورید؟ تاکید کرد: شاید اغراق نباشد اگر بگویم از معدود انسانهای کره زمینم که از شغل خودم راضی هستم و با علاقه شدید قلبی و با کمال میل این شغل را انتخاب کردم و هر روز با عشق سر کلاس می روم.
وی افزود: شاید از بیرون اگر نگاه کنیم جز سختی در این شغل چیز دیگری نباشد، شاید عدهای به دنبال میز و مسئولیت باشند ولی من از آن نقطه فرار کردم و امروز آموزگار بچههایی هستم که عادی نیستند، مثل بقیه نمی بینند، نمی شنوند حتی نمی توانند مثل بقیه راه بروند و حرف بزنند ولی مملو از عشق و مهر و احساس هستند.
عابدپور با تاکید بر اینکه در این شغل یک مِهر نانوشته بین معلم و شاگرد است، در پاسخ به این سوال که خستگی در این کار چقدر است؟ گفت: اگر قِلق کار را بلد باشی و بدانی با هر دانش آموز چطور باید رفتار کنی، نه تنها خسته نمی شوی، بلکه از آموزش دادن و بودن در کلاس لذت هم می بری.
از این آموزگار میخواهم در یک جمله معلمی را تعریف کند، میگوید: نمیشود! با یک جمله نمیتوان عظمت این شغل را بیان کرد.
عابدپور تاکید کرد: وقتی خداوند انسان را خلق کرد به او یاد داد و انسان توانست اسماء حسنی را بیان کند، در واقع اولین ارثی که انسان برد آموزش دادن و آموزش گرفتن بود و شاید همین باعث شد که انسان اشرف مخلوقات باشد.
این معلم تصریح کرد: در واقع معلمی شغل نیست بلکه یک فطرت است. انسانها همواره و در هر حرفه و پیشهای که باشند، معلم هستند. پدر و مادر وقتی به کودک خود آموزش میدهند، معلم هستند، هر کدام از ما در هر شغل و حرفه وقتی نکته ای را آموزش میدهیم، معلم هستیم. معلمی مثل لذت بردن از زندگی، مثل دوست داشتن و عشق ورزیدن؛ بخشی از زندگی است. منتها در جامعه امروزی و بر اساس نیاز اجتماعی برای این شغل چهارچوب تعریف شده و حکم و فیش دارد.
این آموزگار در پایان با بیان اینکه سیستم آموزش و پرورش نیازمند تحول بنیادی به ویژه در سیستم آموزشی استثنایی است، تاکید کرد: به جز دانش آموزان نابینا، دانش آموزان مدارس استثنایی عمدتاً نمیتوانند به دانشگاه بروند و بر اساس سیستمی که تعریف شده وارد دوره متوسطه نمیشوند بلکه دوره حرفهای و پیش حرفهای دارند.
وی افزود: شاید این دانش آموزان نخبه علمی نشوند ولی باید تلاش کنیم تا جایی که امکان فراگیری دارند، مهارت های زندگی را به آنها یاد بدهیم تا به عنوان یک شهروند مفید وارد جامعه شوند. لذا پشت میز و صندلی نشستن در کلاس درس زیاد مفید نیست بلکه حداقل دو روز در هفته باید با معلم خود به کارگاه بروند و بر اساس علاقه و توانمندی خودشان حرفهای را یاد بگیرند این کار باعث میشود علاوه بر اعتماد به نفس، یک شغل هم یاد بگیرند تا بتوانند به یک شهروند برای خود کسب درآمد داشته باشند.
عابدپور تصریح کرد: بهترین وسیله آموزش برای بچههای استثنایی، بازی است البته نه بازی محض سرگرمی، بلکه فعالیتی که ذهن آنها را تقویت کند. این در حالی است که هنوز برای این مدارس زمین بازی مناسب تعریف نشده است و مثل بچههای عادی سر کلاس درس مینشینند.
انتهای پیام